atak padaczki u psa

Witam, wiem co to jest padaczka u psa, przeczytałm co tylko możliwe, byłam u lekarza. Mam suczke, gończy polski, ma 1, 5 roku, od dwóch tygodni zrobiła sie niespokojna, biega do okna i do balkonu, szczeka i jeży sierśc. Zbiegło sie takie zachowanie z odgłosami petard, które smarkacze juz wypróbowują na dworze. 3 dni temu w nocy miała atak padaczki, jest od 2 dni na luminalu i Trzeciego dnia po adopcji miał pierwszy atak padaczki (skurcze mięśni, szczękościsk, bez oddawania moczu i bez utraty przytomności). Od razu skonsultowałam to z lekarzami, ale stwierdzili, że ze względu na to, że atak był krótki (ok 5 min) oraz badania krwi były w normie to nie wdrażamy leczenia. Po ataku padaczki lepiej psa zostawic w spokoju musi sam dojsc do siebie,,, zatrzyk dobra sprawa pomaga,,ale nic wiecej nie robcie,, atak padaczki to nie jest smiertelna choroba,mozna z nia zyc tak jak ludzie,, w trakcie ataku miesnie psa staja sie bardzo sztywne,,, po przejsciu ataku mozna powiedziec tak po chlopsku ze sa zakwasy w mięsniach i to boli,, dlatego pies czy człowiek musi Stream nagły atak padaczki by LIL ZADYMA on desktop and mobile. Play over 320 million tracks for free on SoundCloud. Do groźnie wyglądającej kolizji doszło dzisiaj wczesnym popoludniem nieopodal dworca PKP i sądu okręgowego. - Na skrzyżowaniu ulic Piłsudskiego z 3 Maja kierujący samochodem osobowym w wyniku ataku padaczki, nie ustąpił pierwszeństwa przejazdu pojazdowi komunikacji miejskiej i doprowadził do zderzenia. naskah drama pendek 4 orang 2 perempuan 2 laki laki. Padaczka u psa to jedno z najczęściej występujących zaburzeń układu nerwowego. W zależności od rodzaju zaburzenia czynności mózgu rozróżnia się padaczkę pierwotną, reaktywną oraz sympatyczną. Szacuje się, że padaczka u psów może dotykać nawet 5% czworonogów. Często też jako nowa choroba pojawia się padaczka u starego psa. Sprawdzamy, czym objawia się padaczka u psa, jakie są jej przyczyny, jak przebiega napad padaczkowy, ile żyje pies z padaczką oraz jak karmić takiego czworonoga. Poznasz też odpowiedź na pytanie, jak leczona powinna być epilepsja u psa. Padaczka u psów – przyczyny Jako że rozróżnia się kilka rodzajów padaczki u psów, różne są też przyczyny zaburzeń tego rodzaju, tj.: – Pierwotna padaczka u psa – tzw. padaczka idiopatyczna, diagnozowana dopiero wówczas, jeżeli nie można określić innych przyczyn schorzenia. Może być wynikiem uwarunkowań genetycznych. Pierwsze ataki pojawiają się już u około rocznych psów, ale pierwotna epilepsja może wystąpić do 5. roku życia czworonoga. – Wtórna padaczka u psa – tzw. epilepsja symptomatyczna spowodowana uszkodzeniem mózgu (strukturalne lub czynnościowe). Często jest wynikiem problemów wewnątrzczaszkowych (np. zapalenie opon mózgowych, wylew krwi, guz, wodogłowie), upadku lub wypadku, którego skutkiem był uraz mózgu. – Reaktywna padaczka u psa – epilepsja będąca wynikiem procesów patologicznych powstałych poza głową zwierzęcia. Padaczka u psów tego rodzaju może być wywołana różnymi chorobami ( zatrucie metalami ciężkimi i środkami ochrony roślin, choroby metaboliczne, zaburzenia pracy nerek i wątroby, niedobór witamin z grupy B, choroby zakaźne typy wścieklizna czy nosówka). Epilepsja reaktywna może być też wynikiem nieprawidłowego stosowania leków. Najczęstsze przyczyny padaczki u psów: – czynniki genetyczne; – guzy mózgu, – zakażenie pasożytami, – niski poziom cukru ( hipoglikemia, która wywołuje ataki paniki, stąd możliwa jest padaczka u psa ze stresu), – choroby wątroby, – niewydolność nerek, – zatrucie ( toksynami i metalami ciężkimi typu rtęć, ołów, miedź, glin), – szczepienia, – urazy głowy, – problemy z tarczycą, – niedobory witamin ( witamina B6, witamina A, kwas foliowy, witamina D) i minerałów ( cynk, tauryna, magnez i wapń), – padaczka u psa po kleszczu, jeżeli zwierzę zachorowało na boreliozę. Padaczka u psa – objawy Atak padaczki u psa może przybierać różną formą. Przede wszystkim objawem są nawracające ataki drgawkowe, które dzieli się na uogólnione oraz częściowe. Zdarza się też, że przed atakiem pojawiają się omdlenia, upadki czy zaburzenia koordynacji. – Drgawki uogólnione – rozróżnia się drgawki konwulsyjne ( gwałtowane skurcze mięśni, ślinotok, wymioty, skomlenie, wycie, nietrzymanie moczu) i niekonwulsyjne (utrata świadomości i kontaktu z rzeczywistością; mogą zostać niezauważone przez właściciela psa); – Drgawki częściowe – rozróżnia się drgawki proste (ruchowe bez utraty świadomości), złożone (zmiany zachowania, agresja, halucynacja, utrata świadomości) i z wtórnym uogólnieniem (połączenie drgawek prostych i złożonych). Jak wygląda atak padaczki u psa? Niezależnie od tego, czy jest to atak padaczki u starego psa, czy może szczeniaka, epilepsja przebiega etapami, tj.: – Faza prodromalna – pewne symptomy mogą wskazywać na atak epilepsji, ale nie jest to reguła. Wskazać trzeba tutaj osowiałość, nadpobudliwość i szukanie miejsca do ukrycia. Zdarza się, że faza trwa kilka godzin, innym razem nawet wiele dni. – Aura – początek napadu, który trwa od kilku sekund do kilku minut. – Faza właściwa – napad różny pod względem postaci i skali w zależności od choroby. – Faza ponapadowa – czas po ataku, w którym czworonóg odpoczywa i wraca do aktywności lub jest zdezorientowany. Stan taki może trwać do kilku godzin. Atak epilepsji u czworonoga – co zrobić i jak uspokoić psa po ataku padaczki W zależności od stadium choroby możliwy jest atak pojedynczy lub gromadny (więcej niż dwa ataki na dzień). Oprócz tego wyróżnia się stan padaczkowy, kiedy atak trwa ponad 30 minut lub jest ich kilka następujących zaraz po sobie. Jako że możliwe są ataki padaczki u psa kilka razy dziennie, należy jak najszybciej skorzystać z pomocy weterynaryjnej. Kolejne ataki padaczkowe następujące po sobie zagrażają bowiem życiu zwierzęcia. Trzeba też wiedzieć, jak zachować się w trakcie ataku i pomóc psu, tj.: – ogranicz ruchy psa (zapobiegniesz urazom i zapewnisz mu swobodę oddychania), – podłóż coś miękkiego pod głowę i ciało czworonoga (np. legowisko dla psa, koc, poduszka), – głowę zwierzęcia trzymaj na boku, żeby pies nie udusił się wymiocinami, – próbuj uspokoić psa (głaskanie, ciche mówienie), – ogranicz odgłosy i efekty świetlne wokół zwierzęcia. Po ataku skontaktuj się ze specjalistą, który powinien przyjechać na miejsce. Jest to ważne szczególnie przy napadach trwających powyżej 10 minut. Staraj się też zapamiętać jak najwięcej cech i czas trwania ataku padaczki. Jeżeli jest to możliwe, nagraj go telefonem. Oczywiście nie możesz karać zwierzęcia za atak. Wręcz przeciwnie, należy obserwować zachowanie psa po ataku padaczki i chronić go przed czynnikami sprzyjającymi napadom ( nadmierny stres, zmęczenie, głośne dźwięki, jaskrawe światło, aktywność). Leki na padaczkę dla psa – jak wygląda leczenie padaczki u psa? Wielu właścicieli zastanawia się, ile żyje pies z padaczką. Inni dopytują, czy padaczka u psa jest śmiertelna, a także czy padaczka u psa boli. Na pewno jest to zaburzenie mało komfortowe dla zwierzęcia, które sprawia mu ból i go przeraża. Niestety, kolejne ataki padaczki mogą skończyć się zgonem zwierzęcia. Dlatego tak ważne jest, żeby czworonoga obejrzał weterynarz. Pamiętaj, że często pies z padaczką zwykle żyje przez wiele lat. Jednak tylko w przypadku, że jego stan monitoruje lekarz weterynarz, który wykona badania, postawi diagnozę i dobierze prawidłowe leki ( fenobarbital, bromek potasu, lewetyracetam, imepitoina, Gabapentyna, Zonisamid). Wprawdzie nie gwarantują one całkowitego wyleczenia padaczki, ale eliminują lub przynajmniej ograniczają liczbę napadów. W stanie padaczkowym pies jest pod całodobową opieką weterynarza. W takiej sytuacji w klinice zwierzęciu podaje się leki dożylne i wykonuje diagnostykę ( badania krwi i serca, ocena ilości wydalanego moczu, pomiar temperatury ciała). Padaczka u psa – dieta dla czworonoga chorego na epilepsję Nie tylko u psów z padaczką, ale u wszystkich czworonogów podstawę żywienia powinna stanowić zdrowa dieta. Karma dla psa musi być wolna od wypełniaczy, stabilizatorów, azotanu sodu i innych szkodliwych substancji chemicznych. Psy cierpiące na padaczkę powinny unikać pokarmów powodujących stan zapalny ( produkty zawierające gluten) i wahania cukru we krwi ( biały ryż, pszenica, kukurydza, groch, marchew). Szkodzą im również produkty mające w składzie glutaminiany i asparaginiany ( pszenica, jęczmień, owiec, soczewica, soja, mięso indyka). Unikać muszą też oregano i rozmarynu. Zaleca się zdrowe suplementy diety i witaminy dla psa bogate w wapń, magnez, cynk, witaminy A, C i E, witaminy z grupy B. W łagodzeniu objawów pomagają też odpowiednie suplementy diety dla psa, w tym zawierające kwasy omega-3 działające przeciwzapalnie. Należy także wykluczyć hipoglikemię (podawaj karmę i suplementy wysokiej jakości, karm psa często i małymi porcjami, ogranicz aktywność i czynniki stresogenne). Ile żyje pies z padaczką? Padaczka u psów jest więc schorzeniem, które może mieć różne podłoże. Bardzo zróżnicowane są także objawy, które nie zawsze muszą być widoczne. Ważne, żeby pies z epilepsją był pod kontrolą weterynarza. Podawanie odpowiednich leków, właściwa dieta i ograniczenie czynników sprzyjających atakom sprawią, że swoim pupilem u boku możesz cieszyć się przez długie lata. Padaczka u psów stanowi jedną z najczęściej występujących chorób układu nerwowego. Szacuje się, że dotyczy około 3-5% wszystkich czworonogów. Istnieje wiele propozycji klasyfikacji padaczek u psów. Najczęściej spotyka się podział na padaczkę pierwotną, reaktywną i psiej padaczki określa się zaburzenie czynności mózgu charakteryzujące się trwałą skłonnością do występowania napadów drgawkowych. Napad padaczkowy przebiega zazwyczaj w czterech fazach, które różnią się nieco między sobą w zależności od postaci choroby. Nierzadko określenie bezpośredniej przyczyny psiej padaczki okazuje się niemożliwe. Przyczyny padaczki u psa Przyczyny padaczki u psa bywają różnorakie. W zależności od ich charakteru wyróżnia się epilepsję pierwotną, symptomatyczną i reaktywną. Ta pierwsza określana bywa też jako padaczka idiopatyczna. Mówi się o niej wówczas, gdy nie ma możliwości jasnego określenia bezpośredniej przyczyny choroby. Może być zdiagnozowana jedynie po wykluczeniu wszystkich innych przyczyn. Padaczka u psów może być wrodzona, uwarunkowana genetycznie. Pierwsze jej przypadki ujawniają się u młodych czworonogów. Zazwyczaj u około rocznych. Z tego też względu zamiennie nazywa się ją młodzieńczą padaczką. Udowodniony wpływ czynnika genetycznego w pojawieniu się tej przypadłości stwierdzono w przypadku takich ras jak beagle, szpic fiński, owczarek belgijski oraz wilczarz irlandzki. Wysoce podejrzany wpływ czynnika genetycznego występuje też u berneńskiego psa pasterskiego, border collie, golden retrievera, labrador retrievera, keeshonda, owczarka australijskiego, owczarka szetlandzkiego, pudla miniaturowego i standardowego, angielskiego springer spaniela, wyżła węgierskiego i włoskiego. Mając na uwadze dobro zwierząt, psy, u których stwierdzona została pierwotna padaczka, nie powinny być poddawane rozrodowi. Najlepiej przeprowadzić u nich zabiegi kastracji lub padaczka psa powodowana jest przez strukturalne lub czynnościowe uszkodzenie mózgu. Nazywana jest też symptomatyczną. U jej podłoża wymienia się takie stany, jak zapalenie opon mózgowych, wylew krwi, guz nowotworowy, powstające blizny, wodogłowie (opisywane zwłaszcza u psów ras miniaturowych – toy-breeds). Tzw. wewnątrzczaszkowe przyczyny padaczki mogą być wynikiem choroby albo powstać na skutek przebytego urazu mózgu w czasie wypadku komunikacyjnego lub upadku z wysokości. Padaczka reaktywna to wynik procesów patologicznych o pozaczaszkowej lokalizacji. Najczęściej wynika z intoksykacji lub zespołów metabolicznych. Wymienić tu można zatrucia metalami ciężkimi, środkami ochrony roślin, fosforoorganikami, metaldehydem, ponadto choroby metaboliczne, jak zaburzenia elektrolitowe, hipoglikemia (niski poziom cukru we krwi), hiperglikemia (wysoki poziom cukru we krwi). Dodatkowo zaburzenia funkcjonowania wątroby i nerek (encefalopatia wątrobowa, krążenie wrotno-oboczne czy mocznica), niedobory witamin z grupy B, choroby zakaźne (tężec, wścieklizna, nosówka). Duże znaczenie może mieć też przedawkowanie lub nieprawidłowe stosowanie leków. Jak może objawiać się padaczka u psa? Ataki padaczki u psa mogą przybrać różną formę. Biorąc pod uwagę obraz kliniczny, podzielone zostały na drgawki uogólnione oraz częściowe. Te pierwsze są skutkiem pobudzenia w obydwu półkulach mózgu i mogą mieć postać:● konwulsyjną – typowa jest dla niej obustronna manifestacja – gwałtowne skurcze mięśni w całym ciele, w jej przebiegu dochodzi zazwyczaj do utraty świadomości, pojawić się może ślinotok, wymioty, popuszczanie moczu i/lub kału, wydawanie dźwięków (szczekanie, skomlenie, wycie), inaczej określa się ją jako grand mal (napady duże);● niekonwulsyjną – charakteryzuje się występowaniem lub też nie komponenty motorycznej. Atak bezdrgawkowy może zostać niezauważony przez opiekuna psa, dochodzi do utraty kontaktu z rzeczywistością i istnieje ryzyko utraty świadomości, inaczej określa się ją jako petit mal (napady małe).Z kolei drgawki częściowe mogą mieć postać:● prostych – typowe są dla niej jednostronne ogniskowe objawy ruchowe, nie dochodzi do utraty świadomości;● złożonych – nazywane też psychomotorycznymi. Charakterystyczne są dla nich objawy psychiczne, które mogą objawiać się okresowymi zmianami zachowania, nagłe epizody histerii, agresji, halucynacji, rozwolnienie. Zwierzę nie traci świadomości;● z wtórnym uogólnieniem – może objawiać się jako częściowe proste i złożone. Epilepsja u psa – jak wygląda napad? Napad padaczkowy przebiega etapowo. Wyróżnia się w nim fazę prodromalną (prodrome). Możliwa jest do zauważenia tylko u niektórych zwierząt. Zwiastuje zbliżający się napad. Polega na zmianie zachowania i przejawia się osowiałością lub nadpobudliwością, bezcelowym chodzeniem w kółko, poszukiwaniem ustronnych miejsc, gdzie można się ukryć. Trwa od kilku godzin do kilku dni. Później jest tzw. aura. Uważa się ją za początek napadu. Trwa od kilku sekund do kilku minut. Po niej występuje faza właściwa napadu (ictus). Jej przebieg będzie różny w zależności od postaci choroby, z jaką zmaga się zwierzę. Następnie ma miejsce faza ponapadowa (postiktalna, popadaczkowa). W jej czasie zwierzę odpoczywa. Odzyskuje sprawność – wraca do aktywności albo przechodzi w stan dezorientacji, który trwa od kilku minut do kilku dość, że przyczyny i objawy padaczki u psa są różne, różna jest także częstotliwość występowania ataków. Na tej podstawie wymienić można: pojedynczy atak, gromadny atak – więcej niż dwa ataki po sobie w ciągu doby, stan padaczkowy – atak trwający ponad 30 minut albo występujące po sobie ataki padaczkowe, podczas których zwierzę nie odzyskało świadomości. Stan padaczkowy wymaga szybkiej interwencji weterynaryjnej, ponieważ zagraża życiu czworonoga. Padaczka u psa – jak pomóc? Co zrobić, gdy pies ma padaczkę? Bezwzględnie trzeba kontrolować przebieg ataku. W ten sposób uchroni się zwierzę przed dodatkowymi urazami. W związku z tym konieczne jest usunięcie z otoczenia przedmiotów, o które mógłby się uderzyć lub skaleczyć. Podczas ataku powinno się osłaniać głowę zwierzęcia. Dobrze, jeśli podłoży się pod nią coś, co zamortyzuje uderzenia, np. koc. Z pyska zwierzęcia należy usunąć wszelkie rzeczy, np. Zabawki czy pokarm. W innym przypadku mógłby się nimi zadławić. Zdania na temat wyciągania psu języka podczas ataku są podzielone. Wskazaniem do tego jest sytuacja, kiedy język powoduje kłopoty z oddychaniem. W przypadku zwierząt poddawanych farmakoterapii nie można zapomnieć o podaniu leku. Najczęściej stosuje się go drogą doodbytniczą. Środki mają wówczas postać czopków lub wlewu. Zawsze trzeba je mieć w domu. Po zakończeniu ataku należy zapewnić psu komfortowe warunki do odpoczynku. Powrót do formy będzie szybszy, jeśli będzie miał ciszę i spokój. Po wstępnym uspokojeniu powinno się zabrać zwierzę do weterynarza. W przypadku nieprzerwanych nawracających ataków to nawet w czasie ich trwania trzeba udać się do specjalisty. Potrzeba farmakologicznego zaprzestania wyładowań w mózgu. Leczenie padaczki u psa Jak leczyć padaczkę u psa? Leczenie padaczki u psa opiera się przede wszystkim na lekach. Środki przeciwdrgawkowe stosuje się w przypadku ataków, które występują częściej niż raz w miesiącu oraz ataków gromadnych. Stan padaczkowy wiąże się z koniecznością interwencji weterynaryjnej. Wówczas potrzebne jest dożylne podanie leków. Po ustabilizowaniu stanu pies leczony jest jak pozostałe czworonogi. Celem terapii jest wyeliminowanie napadów, co niekiedy jest niemożliwe. Wtedy dąży się do zmniejszenia ich częstotliwości i nasilenia. Leki przeciwpadaczkowe zazwyczaj muszą być brane do końca życia. Z tego względu warto zabierać psa na badania kontrolne, bo mogą powodować zaburzenia pracy niektórych narządów. Epilepsja u psa zawsze budzi w opiekunach bardzo duży niepokój. Chociaż niektóre rasy są szczególnie podatne na tę chorobę, może ona wystąpić u każdego psa, także kundelka. Obecnie lekarze weterynarii dysponują wieloma wariantami leczenia, głównie farmakologicznego. Wiele zależy także od opiekuna, który powinien regularnie podawać leki, ale także prowadzić dziennik napadów padaczkowych i systematycznie wykonywać badania kontrolne krwi. Padaczka u psa – definicja i podział Padaczka u psa jest chorobą neurologiczną, która powoduje zaburzenia czynności mózgu. Prowadzi do napadów drgawkowych, które mają stały charakter i skłonność do powtarzania się. Epilepsja u psa dzieli się na dwa typy: padaczka idiopatycznapadaczka wtórna. Padaczka idiopatyczna, zwana też pierwotną, jest w większości przypadłością dziedziczną i uwarunkowaną genetycznie. Jej bezpośrednia przyczyna nie jest możliwa do ustalenia. Najczęściej pierwsze objawy pojawiają się u młodych psów między pierwszym a piątym rokiem życia. Padaczka wtórna to taka, której przyczyny są możliwe do ustalenia. Jest to przypadłość bardziej typowa dla kotów, jednak przydarza się także niektórym psom. Ten rodzaj padaczki spowodowany jest uszkodzeniem mózgu z przyczyn zewnętrznych (na przykład w wypadku samochodowym) lub chorobowych. Padaczka wtórna może być wywołana przez choroby metaboliczne nerek lub wątroby. Często powstaje w wyniku zatruć. Zdarza się, że dotyka ona suk po porodzie, szczególnie tych, które wielokrotnie rodziły. Padaczka u psów – objawy i przebieg Wyobrażenia o tym, jak wygląda padaczka u psa, najczęściej ograniczają się do drgawek. Tymczasem wielokrotnie mogą występować ataki bezdrgawkowe, które bywają przez opiekunów ignorowane lub nawet niezauważane. Aby w pełni poznać objawy padaczki u psa, należy zrozumieć, że istnieją dwa rodzaje ataków: petit malgrand mal. Petit mal, powszechnie znany jako mały atak padaczkowy, określany jest właśnie jako bezdrgawkowy. Zazwyczaj trwa bardzo krótko i nie wywołuje typowych symptomów takich jak utrata przytomności. Petit mal powoduje chwilowy zanik świadomości – pies staje się nieobecny, może wykonywać bezwiednie niewielkie ruchy kończynami. Czasami także drgają mu mięśnie. Grand mal, czyli duże ataki padaczkowe to, takie które powodują drgawki u psa. Dochodzi także do utraty przytomności. Atak trwa od kilkunastu sekund do nawet kilku minut. Objawy to: utrata przytomnościupadekgwałtowne skurcze mięśni całego ciałaślinotokwymiotydźwięki (skomlenie, szczekanie, czasami wycie)oddawanie moczu lub kału. Inne przyczyny drgawek u psa Konwulsje pojawiają się nie tylko w przypadku padaczki u psów. Mogą także towarzyszyć różnego rodzaju zatruciom oraz chorobom. Bywają skutkiem przewlekłej niewydolności nerek, chorób serca, wątroby lub zakaźnych (między innymi wścieklizny). Epilepsja u psa – przebieg napadu Warto znać przebieg napadu padaczkowego u psa, który składa się z trzech faz: faza zwiastunowafaza napadu właściwegofaza popadaczkowa. Faza zwiastunowa jest czasami trudna do zauważenia, ponieważ jej objawy są bardzo delikatne. Możesz wtedy zaobserwować, że zachowanie psa nieco się zmienia. Może stać się niespokojny, pobudzony, kręcić się po mieszkaniu i szukać z tobą kontaktu. Niektóre psy jednak wolą unikać bodźców i chowają się z dala od hałaśliwego otoczenia. Charakterystycznym zachowaniem dla tej fazy jest ślinienie się, kłapanie paszczą i oblizywanie. Faza zwiastunowa może trwać nawet kilka godzin. Faza napadu właściwego ma różne objawy w zależności od rodzaju ataku – petit mal lub grand mal. Faza końcowa padaczki u psa również zależna jest od tego, czy atak był duży, czy bezdrgawkowy. W przypadku petit mal bardzo trudno przegapić tę fazę. Trwa krótką chwilę. Pies jest wówczas zdezorientowany i może być nieco osłabiony. Jeżeli pies miał duży atak drgawkowy, przez jakiś czas może mieć problemy ze wstaniem. To wtedy może być może nastąpić nietrzymanie kału lub moczu. Zwierzak stopniowo wraca do pełnej świadomości. Przez pewien czas mogą występować zaburzenie neurologiczne – problemy z widzeniem lub niedowład kończyn. Atak padaczki u psa – jak się zachować? Wielu opiekunów zastanawia się, jak zachowywać się w czasie ataku padaczki psa. Przede wszystkim jest to trudne dla tych, którzy po raz pierwszy mają do czynienia z dużym atakiem. W takiej sytuacji nie jest trudno o panikę i ogromne nerwy. Musisz jednak pamiętać, że kluczem do skutecznej pomocy zwierzęciu jest zachowanie spokoju. Pamiętaj, że podczas ataku pies traci świadomość, dlatego ani mówienie do niego, ani próby uspokajania nie mają większego sensu. Zwierzę nie jest świadome twojej obecności i w ten sposób nie możesz mu pomóc. Co w takim razie można zrobić? Przede wszystkim warto usunąć z zasięgu psa wszystkie przedmioty, na które może wpaść podczas ataku. Także te, które mogą na niego spaść, lub o które może się rozbić. Emocje i stres mogą ci to uniemożliwić, jednak warto zachować się spokojnie i dokładnie obserwować psa. Wszystkie szczegóły ataku trzeba później przekazać lekarzowi. Nie biegnij jednak do gabinetu weterynarza od razu po ataku. W żadnym wypadku nie dotykaj psa podczas ataku i nie próbuj wtedy nigdzie go przenosić. Ataki epilepsji, szczególnie grand mal, są bardzo stresujące i męczące dla psa, dlatego przed wyjściem z domu powinien mieć czas, aby się uspokoić i nabrać siły. Ataki padaczki grand mal z reguły nie są zagrożeniem życia, jeżeli w otoczeniu psa nie znajdują się przedmioty, które mogą go skrzywdzić. Jeżeli jednak atak epilepsji trwa dłużej niż dziesięć minut i powtarza się, zanim pies zdąży dojść do siebie – wizyta u lekarza weterynarii jest niezbędna. Najprawdopodobniej atak będzie musiał być przerwany farmakologicznie. Padaczka u psa – które rasy są najbardziej narażone? Istnieje kilka ras, które uznawane są za bardziej predysponowane do zachorowania na padaczkę idiopatyczną. Bardzo często choroba ta występuje u: labradorówszpiców wilczychowczarków belgijskichcolliejamnikówmalamutówgolden retrieverówpudliowczarków niemieckich. Padaczka idiopatyczna jest schorzeniem dziedzicznym, dlatego psy obciążone tą chorobą powinny być wyłączone z rozrodu. Między innymi dlatego dobrym rozwiązaniem jest poszukiwanie dobrej i zarejestrowanej w związkach hodowli, w której psy przed rozrodem przechodzą badania genetyczne. Leczenie padaczki u psa Jeżeli podejrzewasz, że twój pies może cierpieć na padaczkę, niezbędny jest kontakt z lekarzem weterynarii. Nawet jeżeli atak to petit mal, który nie daje wyraźnych objawów, pies kwalifikuje się do diagnostyki. Odpowiednie badania pozwolą z całą pewnością zdiagnozować padaczkę. Pojedynczy atak nie musi bowiem świadczyć o chorobie. Epilepsja zostaje zdiagnozowana po wykluczeniu innych chorób. Poza odpowiednimi badaniami bardzo ważny jest wywiad, podczas którego lekarz będzie pytał o okoliczności, w jakich doszło do ataku, także o samopoczucie psa i o ewentualne choroby przewlekłe. Leczenie padaczki przebiega przede wszystkim farmakologicznie. Leki działają poprzez hamowanie niektórych neuroprzekaźników. Dostępne są różne środki i nie wszystkie odpowiadają poszczególnym przypadkom. Warto zaznaczyć, że po pierwszym ataku bardzo rzadko zapisuje się leki, ponieważ pojedynczy wypadek nie świadczy jeszcze o padaczce. Dopiero kiedy w ciągu pół roku pojawią się dwa ataki, można rozpocząć farmakoterapię. Dobrze dobrane leki są w stanie złagodzić ataki, a także wydłużyć okresy pomiędzy nimi. Leki zapisywane są indywidualnie i dobierane do każdego psa oddzielnie. Pod żadnym pozorem nie wolno podawać ich na własną rękę. Źle dopasowany lek nie tylko nie pomoże, ale jest wręcz w stanie pogorszyć sytuację. Padaczka u psa leczona jest najczęściej imepitoliną, fenobarbitalem lub bromkiem potasu. Leczona nimi może być zarówno padaczka u starego psa, jak i u szczeniaka. Padaczka u psa – leczenie wspomagające W przypadku padaczki u ludzi bardzo często wspomagająco stosuje się odpowiednie diety – na przykład ketogeniczną. Nie ma żadnych dowodów, że jest ona w stanie pomóc także psom. Mimo wszystko warto monitorować dietę zwierzaka, ponieważ ma ona wpływ na wchłanianie się niektórych leków przeciwpadaczkowych. Według badań proporcje tłuszczów, białek i węglowodanów mają wpływ na to, jak długo leki metabolizują się w organizmie. Zła dieta może więc sprawiać, że leki nie będą działały odpowiednio skutecznie. Bardzo istotne jest niezmienianie diety podczas rozpoczynania kuracji. Jeżeli jednak do tej pory dieta psa była małowartościowa lub wystąpiły jakieś alergie pokarmowe, zmiana może okazać się konieczna. Bardzo ważne, aby wykonywać je pod opieką zoodietetyka. W przeciwnym razie terapia może okazać się nieskuteczna. Padaczka u psa – podsumowanie Padaczka u psa to przewlekła choroba, która może przysporzyć opiekunowi bardzo dużo nerwów i stresu. Szczególnie pierwsze ataki są bardzo trudne i wywołują wiele emocji. Na szczęście obecnie choroba jest możliwa do opanowania i leczona farmakologicznie z dużą skutecznością. Bardzo ważne jest to, aby zachowywać spokój i uważnie obserwować psa podczas ataku. Dobrym pomysłem jest nagranie go telefonem komórkowym, aby następnie pokazać to lekarzowi weterynarii. Kontakt z lekarzem jest bardzo ważny, jednak pamiętaj, aby nie brać psa do gabinetu w momencie samego ataku ani tuż po nim. Wyjątkiem jest sytuacja, kiedy trwa to wszystko dłużej niż dziesięć minut. Niestety, padaczka obecnie nie jest chorobą uleczalną. Można jednak złagodzić ją i opanować za pomocą odpowiednio dobranej farmakoterapii. Pamiętaj, że kluczem do sukcesu jest dobra komunikacja pomiędzy lekarzem weterynarii a opiekunem zwierzaka. Wszystkie wątpliwości należy zgłaszać lekarzowi. Twoje obserwacje są bardzo ważne i w razie konieczności mogą pomóc na przykład w zmianie leków na inne. Gdy pupil drży, traci świadomość, wykonuje nieskoordynowane ruchy, każdy właściciel jest przerażony. Ale choć coś takiego może się przydarzyć niemal każdemu psu, nie oznacza to wcale, że z pewnością cierpi on na padaczkę, choć uważa się ją za najczęściej występującą chorobę neurologiczną psów. O padaczce możemy mówić, jeśli co jakiś czas występują mniejsze lub większe ataki padaczkowe. Między nimi czworonóg jest zdrowy i zachowuje się normalnie. Jednorazowe pojawienie się drgawek nie pozwala uznać, że nasz podopieczny cierpi na padaczkę. Rodzaje padaczki Idiopatyczna (młodzieńcza), najczęściej występująca – przyczyną jest prawdopodobnie wrodzone zaburzenie czynności mózgu o podłożu genetycznym. Ten rodzaj padaczki występuje głównie u psów, a szczególnie zagrożone są niektóre rasy. Specjaliści stwierdzili, że nosicielami genów padaczki mogą być: beagle, owczarki belgijskie, szpice wilcze, collie, jamniki, pudle, owczarki niemieckie, setery, golden retrievery, labrador retrievery, spaniele, siberian husky i alaskan malamute. Wtórna – spowodowana chorobami mózgu, np. zapaleniem mózgu i opon mózgowych, wadami wrodzonymi (np. wodogłowie) czy nowotworami. Występują też drgawki niepadaczkowe wywołane na przykład przez zbyt niski poziom glukozy we krwi, który zdarza się w przypadku cukrzycy, niedotlenienie (np. z powodu anemii, chorób serca), choroby nerek, wątroby, niedoczynność tarczycy, choroby zakaźne np. białaczka, nosówka, zatrucia np. czekoladą czy płynem chłodniczym, gorączkę i udar cieplny, silne zarobaczenie (przede wszystkim u szczeniąt). Atak drgawek połączony z utratą świadomości nie jest chorobą, tylko objawem nieprawidłowej aktywności mózgu. Spośród wielu chorób mogących wywołać takie ataki u czworonoga najpopularniejsza jest epilepsja idiopatyczna, czyli padaczka o nieznanym podłożu. Do innych przyczyn drgawek mogą należeć takie przypadłości, jak anemia, nowotwory, guzy mózgu, choroby metaboliczne i niektóre zatrucia. Ataki takie mogą być także spowodowane ogromnym stresem przeżywanym przez zwierzę. Jak pomóc psu podczas ataku padaczki?Jak wygląda atak padaczki u psa? Lekarze weterynarii podkreślają, że ataki padaczki to nie tylko gwałtowne drgawki całego ciała. Taka forma jest wprawdzie najłatwiejsza do zauważenia, jednak wcale nie jest najczęstsza. Wiele napadów dotyczy tylko pyska lub oczu psa, przypomina tiki nerwowe lub objawia się rytmicznie powtarzającym zachowaniem, na przykład szczekaniem. Atak padaczkowy trwa zazwyczaj zaledwie kilka sekund, choć z perspektywy spanikowanego opiekuna może wydawać się pomóc psu, który ma atak padaczki? Podczas ataku padaczki u psa kluczowe jest zabezpieczenie go, by nie zrobił sobie krzywdy podczas wstrząsów. Zdrowie czworonoga zależy w takich momentach wyłącznie od opiekuna, jego zdolności do opanowania stresu i skupienia się na pomocy zwierzakowi. Co należy zrobić, gdy pies ma napad drgawek? Zapamiętaj, o której godzinie zaczęły się drgawki i o której skończyły. Długość trwania napadu jest ważną informacją dla lekarza weterynarii. Jeśli jest przy tobie druga osoba, poproś ją o nagranie ataku telefonem. Nie próbuj wyciągać psu języka z pyska. Zwierzak prędzej odgryzie sobie wyciągnięty język, niż się nim udusi. Odsuń zwierzaka od mebli i schodów, by się nie poobijał podczas silnych drgawek. Podłuż psu poduszkę pod głowę i delikatnie przytrzymaj, póki psiak nie odzyska świadomości. Atak padaczki u psa trwający dłużej niż 2-3 minuty może spowodować hipertermię, czyli przegrzanie organizmu. Możesz spróbować schłodzić zwierzaka, kładąc na nim ręcznik zwilżony zimną wodą, ale przede wszystkim spróbuj jak najszybciej zabrać go do weterynarza. Zadzwoń do weterynarza, jak tylko atak ustąpi. I to nawet jeśli twój psiak po odzyskaniu świadomości będzie zachowywał się zupełnie normalnie. Jeśli atak padaczki powtórzy się w ciągu kolejnych 24 godzin, jak najszybciej zabierz psa do weterynarza na dokładne badania. W opiece nad psem cierpiącym na epilepsję pomoże ci także prowadzenie dzienniczka, w którym będziesz zapisywać informacje o każdym ataku i sytuacji, która go poprzedzała (np. zabawa, sen, hałas). Na tej podstawie lekarzowi weterynarii będzie łatwiej zdiagnozować przyczynę ataków i wdrożyć odpowiednie leczenie.

atak padaczki u psa